Қол соғып, жағада тал билегендей,
Тақалып, ерніңе ерінім тимегендей.
Асылым, аппақ нөсер саған ұқсап,
Шомылды алтын ай кеп шилі өзенге.
Қайырмасы:
Айлы түнім арман едің,
Ардағыма жалғап едің.
Арманыма жалғап едің.
Арманым-ай,
Ардағым-ай,
Өзендей, ой шомылған мені дірілдеп,
Қымтадың етегіңді сен күлімдеп.
Ойнайды қайта-қайта көйлегіңмен,
Аймалап менен бұрын жел жүгірмек.
Қайырмасы:
Айлы түнім арман едің,
Ардағыма жалғап едің.
Арманыма жалғап едің.
Арманым-ай,
Ардағым-ай,
Ерніңе балқып ернім жанасқанда,
Дегендей алыстамын: «Ей, жасқанба!»
Көзімді қайта ашқанда мен күлімдей,
Кетіпті көтеріліп ай да аспанға.
Қайырмасы:
Айлы түнім арман едің,
Ардағыма жалғап едің.
Арманыма жалғап едің.
Арманым-ай,
Ардағым-ай,
Жалған ба едің?!
