Мансур Шиһапов сүзләре
Илгиз Закиров көе
Сайрый таңнарда кунып талларга
Ялгыз сандугач, үзәкне өзеп.
Моңлы төннәрдә, киләм күлләргә —
Сагынганнарга бирсәнә түзем.
Иске ай бата, яңасы калка,
Балкып китәр күк сагышлы йөзем.
Тагын ничә җәй, тагын ничә көз,
Язы, кышы бар — бирсәнә түзем.
Күкләргә карыйм, йолдызлар саныйм,
Ул балкышлары — нәкъ синең йөзең.
Таралыр сагыш, таралмас өмет,
Барыбер көтәм — бирсәнә түзем.
