Մուշն ու Սասուն՝ հայոց պարծանք,
Ոտքի կանգնեցին, անթիվ զոհերի գներով, ազգը փրկեցին,
Անմնացորդ իրենց կյանքը, ազգին նվիրած,
Քաջ Անդրանիկ Գևորգ Չաուշ, միշտ առաջ ընկած:
Հայ ֆիդայիք, ջան ֆիդայիք,
Մենք ձեզի մեռնինք,
Դուք եք փրկիչ մեր հայ ազգի,
Ձեր հույսով կապրինք:
Մեր սուրբ վանքը պաշարված էր, բազում զորքերով,
Նրա մեջ են ֆիդայիններ, քառսուն որբերով,
Անդրանիկը հրաման տվեց - «Ես ձեզի մեռնիմ,
Կոտորեք անգութ թշնամուն, որ մեզնից դողան»:
Քաջ ֆիդայիններ միասին, տվին համազարկ,
Կոտորեցին շուն ասկյարներ, հետն էլ հերոսակ,
Մութ գիշերով վանքից ելան, պատռեցին շղթան,
Քաջ Անդրանիկ, Գևորգ Չաուշ, ձեր խմբին ղուրբան:
