֊ 1 ֊
Հիսունից հետո դառնում են մարդիկ մի քիչ մտածկոտ,
Փորձում են ասես անցյալից մաքրել էջերը կեղտոտ
Հիսունից հետո արագ է այնքան պտտվում տարին,
Որ չես հասցնում արդեն տարբերել չարը ու բարին
Հիսունից հետո սեղանը քեֆի կիսատ են թողնում,
Որից նախկինում մինչև առավոտ չէին բաժանվում։
ԿՐԿՆԵՐԳ֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/
Մեր տարիները մեզնից հեռանում են,
Թողնում են մեզ հետ մեզ մենակ
Հազար երանի նրան ով ունի,
Անհոգ ապրելու ժամանակ։
֊ 2 ֊
Հիսունից հետո փորձում ենք փնտրել, բայց էլ չենք գտնում
Այն աղջիկներին, որոնց նախկինում չէինք որոնում,
Աղջիկները այն, որոնց համբույրից չէնիք հագենում
Հիսունից հետո դառնում են երգեր քո երգացանկում
Երանի նրանց ովքեր Հիսունից առաջ են ապրում
Ու երգացանկում դեռ սիրո մասին երգեր են գրում։
ԿՐԿՆԵՐԳ֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/
Մեր տարիները մեզնից հեռանում են,
Թողնում են մեզ հետ մեզ մենակ
Հազար երանի նրան ով ունի,
Անհոգ ապրելու ժամանակ։
֊ 3 ֊
Հիսունից հետո ընկերները հին հերթով հեռանում
Տեղերը նրանց արդեն մեկընդմիշտ թափուր են մնում
Հիսունից հետո կյանքն է մեզնից, թե մենք ենք հոգնում,
Որ թվում է թե էլ էս աշխարհից բան չենք հասկանում
Հիսունից հետո կորցրածդ շատ շահածդ ոչինչ
Դատարկ է թվում արդեն ամեն բան, արդեն ամեն ինչ։
ԿՐԿՆԵՐԳ֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/
Մեր տարիները մեզնից հեռանում են,
Թողնում են մեզ հետ մեզ մենակ
Հազար երանի նրան ով ունի,
Անհոգ ապրելու ժամանակ։
֊ 4 ֊
Հիսունից հետո նույնիսկ հայելին մեզնից ամաչում
Ու ցույց է տալիս թե ինքն էլ արդեն մեզ չի ճանաչում
Հիսունից հետո դառնում ես հանկարծ մի փաստի վկա,
Որ քո անցած կյանքն արդեն շտկելու ժամանակ չկա
Ժամանակն անտես անկոչ հյուրի պես այցելում է քեզ,
Հասկացնում ասես, որ ինքդ քեզնից շուտով կազատվես։
ԿՐԿՆԵՐԳ֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/֊/
Մեր տարիները մեզնից հեռանում են,
Թողնում են մեզ հետ մեզ մենակ
Հազար երանի նրան ով ունի,
Անհոգ ապրելու ժամանակ։
