Որ դու ինձ հետ ես սիրտս մենակ չի
Առանց քեզ կյանքս ապրելու բան չի
Էս մթության մեջ , որտեղ էլ լինես
Ձայն տուր ինձ կանչիր , ձայն տուր ինձ կանչիր
Գիշերվա հազարնա , քաղաք Երևաննա
Փողոցները լուռ են , լռությունը սառնա
Խոսքերդ պտտվում են մտքերիս մեջ դու նորից
Դաջվել ես իմ սրտի մեջ ու մնացել այն օրից
Արդեն անհնարա , առանց քեզ մնալը
Այնքան իրական ես , դու աննման մի նկար ես
Աչքերիդ խորությունը , հասցնումա ամպերին ինձ
Թվումա իրական ես
Երազիս մեջ ամպերից
Որ դու ինձ հետ ես սիրտս մենակ չի
Առանց քեզ կյանքս ապրելու բան չի
Էս մթության մեջ , որտեղ էլ լինես
Ձայն տուր ինձ կանչիր , ձայն տուր ինձ կանչիր
Գիշերվա հազարնա սիրտս էլի սառնա
Մոտ արի գրկեմ քեզ ,
Տաքանա հոգիս ջերմանա
Աչքերիդ խորությունը , հասցնումա ամպերին ինձ
Շուրջը մեր լռությունա…
Անիրական է քանդվումա շուրջս նորից
Ու էս խորը գիշերը հանգիստ չի տալիս
Ինչ-որ մի ձայն հեռվից էլի մոտ է գալիս
Անիրական է քանդվումա , թվումա…
Որ դու ինձ հետ ես սիրտս մենակ չի
Առանց քեզ կյանքս ապրելու բան չի
Էս մթության մեջ , որտեղ էլ լինես
Ձայն տուր ինձ կանչիր , ձայն տուր ինձ կանչիր
