Սառն է էնքան սառը, առանց քեզ իմ ամառը,
Կյանքս…
Խառն է էնքան խառը, չէ որ դու ես համառս։
Կյանքիս
Յարն ես սիրուն յարը, ներկել ես իմ աշխարհը,
Թանկս,
Դարն է սիրուս դարը, կանեմ ես անհնարը։
Սեր բերի, բերի, բերի,
Որ տամ քեզ իմ անթերի,
Ես գերի, գերի, գերի,
Դարձա էդ քո աչքերին։
Լիքը պետքա լիքը, զգում եմ ես իր կարիքը,
Ախր
Ինքը որ կա ինքը, փոխում է կյանքիս հիմքը։
Ախր
Քելքը նրա քելքը, տանում է ինձ, իմ միտքը,
Ախր
Մեղքը որն է մեղքը, որ թողել է իր հետքը։
Կարելի ա անվերջ խոսել,
Կամ էլ լռել ու երազել,
Մտքում սիրո բույնը մեր հյուսել,
Հաճելի ա անվերջ լսել,
Քո ձայնը ու մի կյանք սպասել,
Ու թող սիրուց մեր գետեր հոսեն
