🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹
🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹
Ծովն էր, գիշերն էր, ես էի և դու
Չորսով էինք մենք` էլ ոչ֊ոք չկար
Թե իմանար ինչից է զրկում,
Առավոտն ինքն էլ երևի չգար։
Մենք մեզ իրար մեջ որոնում էինք
Դաշնությունն էինք հյուսում մեր հոգու,
Աստղերից կախված օրորվում էինք,
Ծովն էր, գիշերն էր, ես էի և դու։
Աստղերից կախված օրորվում էինք մենք
Ծովն էր, գիշերն էր, ես և դու
Ճեմուղին փարվեցինք
Եվ մենք միասին պար բռնեցինք
Սեր երգեցինք ...
🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹
Այնքան լավ է քեզ հետ պարել
Մատներդ առած ափերիս մեջ
Ու կարկամել քո հայացքից
Հույսով, հույզով դեմքիդ նայել
Նայել կրակ աչքերիդ մեջ ...
Նորից գարուն է սրտիս խորքերում
Նորից չվում են կռունկները իմ սիրուն
Երեկոն այս քնքուշ է
Նորից պարել եմ ուզում,
Երեկոն այս անուշ է
Ես քեզ փարվել եմ ուզում ...
🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹
Սեր օրորիր դու մեզ հավետ քո գրկի մեջ
Ջերմացրու սրտերը մեր դու առհավետ
Փարվելով ու միասին սեր երգելով
Երգելով
Տեր զորությամբ տվել ես մեզ հույս֊հավատ֊սեր
Երկնային օրհնությամբ ես մեր փարվել
Մեր սիրուն տվել ես դու հզոր թևեր
Հզոր թևեր
Հավետ
🎹🎹🎹🎹
Հավետ
🎹🎹🎹
Հա֊վետ
🎹