Beso Kalandadze Iebi ^минус

გახსოვს გიკრეფდი იებს,
კრძალვით გიბნევდი თმაში,
სიო არხევდა სვიებს,
რა კარგი იყავ მაშინ…

რა კარგი იყავ მაშინ,
ერთად ვიყავით როცა,
ლურჯი იებით ხელში
წამწამებს ხრიდი მორცხვად…

 მაგრამ აცივდა შემდეგ 
და შემოდგომა დადგა,
შენ ვეღარ ძლებდი ჩემთან,
სულ სხვამ მოგხიბლა რადგან
და მიმატოვე მყისვე,
გაუჩინარდი ბნელში 
და მე მარტო ვარ ისევ,
ლურჯი იებით ხელში,