Барады аулым көшіп Қызылжарға,
Таң атар, шолпан туып, сызылғанда,
Көзіңнің мөлдірін ай.
Осы әнге тамылжытып сала берем,
Көңілім өзіңді ойлап бұзылғанда,
Көзіңнің мөлдірін ай.
Қайырмасы:
Құландай жүйрік майда жал-ай,
бар ма екен біздей ынтызар-ай,
Ішінде топ қарағай уәделескен,
Көзіңнің мөлдірін-ай.
Не алды қарайғанда қамыс қалды
Ауылы қалқатайдың алыс қалды,
Көзіңнің мөлдірін-ай.
Ауылға алыс қалған қарай-қарай
Қайрылып қаршығадай мойным талды,
Көзіңнің мөлдірін-ай
қ-сы
Ұшады аққу көлден қайраңдаған
Дариға, өткен өмір айналмаған,
Көзіңнің мөлдірін-ай.
Ауылда алыс калған, қимас қалқа
Жүзіңді сағындым ғой жайраңдаған,
Көзіңнің мөлдірін-ай.
