Ով կամավոր է գրվում, այն օրից հերոս է նա,
Իր ազգի ազնիվ կռվում ամենամեծ հույսն է նա,
Սիրահոժար, մահն աչքերին է գնում,
Առյուծի պես է կռվում:
Չի երազում ո՛չ անուն, ո՛չ ոսկի, ո՛չ գանձ,
Հայրենիքն է իր հոգում սրբազանացած:
Կռիվներ է մղում նա բոցերում անշեջ,
Սխրանքները չի պատմում, պահում է իր մեջ:
Քուն չունի, դադար չունի, բիրտ է ոսոխն անորեն,
Թե սարերում չլինի, գերի է կարծում իրեն:
Նա զենքի հետ պսակվելու է գնում.
Սիրահարված է կռվում:
Չի երազում ո՛չ անուն, ո՛չ ոսկի, ո՛չ գանձ,
Հայրենիքն է իր հոգում սրբազանացած:
Կռիվներ է մղում նա բոցերում անշեջ,
Սխրանքները չի պատմում, պահում է իր մեջ:
Արի հոգի հայրենյաց, կամ երազկոտ պատանի,
Աստված կանչեմ՝ թող նրա մուրազները կատավի:
Մի փամփուշտ կա՝ իր անունով է կրում,
Նրա հույսով է կռվում:
Չի երազում ո՛չ անուն, ո՛չ ոսկի, ո՛չ գանձ,
Հայրենիքն է իր հոգում սրբազանացած:
Կռիվներ է մղում նա բոցերում անշեջ,
Սխրանքները չի պատմում, պահում է իր մեջ:
