1.Вачэй прыгожых шмат і толькі твой пагляд,
Як сонца ў акне сярод зімы.
Няма святла святлей, няма цяпла цяплей,
Чым тое, што з табой пазналі мы.
ПРЫПЕЎ:
А гармонік звонкі за ракой
Кліча на спатканне нас з табой,
І ласкавы светлы твой пагляд
Расквітнее ў душы, як сад.
Хачу ўбачыць зноў і зноў ў тваіх вачах любоў,
Хачу ўбачыць зноў і зноў ў тваіх вачах любоў.
2.Святло вачэй тваіх, кахання дзіўны міг,
Жаданы, як вясновы цеплы дождж.
Між воблакаў начных былі мы ўдваіх,
Блукалі па сузор’ях басанож.
3.Не страшны халады, калі са мною ты,
Бо грэе серца родны твой пагляд.
Мая душа з тваёй крыяе над зямлёй,
Дзе ў росквіце красуе белы сад.
