არხოტო სამშობლო
ჯიხვ არწივების ბინაო,
შენს მკერდსაც შამაკლა
შენს მკერდზეც დამაძინაო
ქალო გიხდება ქამარი
ვერცხლის ღილები ყელზედა
ისე ლაიმაზად დადიხარ
ვით წყაროს წყალი ქვებზედა
კაი ყმის ცოლობა
ნუ გიხარია ქალაუ
მოკვდება ლაშქარში
დარჩები ცარიალაუ
სასახლეს აგიგებ
სულ მარმარილოს ქვისასა
ხალიჩებს დაგიგებ
ფეხ ვერ უწვდინო მიწასა
სამშობლო,დედის ძუძუი
არ გაიცვლების სხვაზედა
ორნივ ტკბილია ძმობილო
მირჩევნის ორთავ თვალზედა
ვინც დაიშუროს სიცოცხლე
მადლი გაუწყრეს ღვთისანი
კიდევაც დაიზრდებიან
ალგეთს ლეკვები მგლისანი