ՄԱՄ
Թե հնար լիներ լույս աշխարհ գալ մի օր նորից,
Կուզեի ծնվել ես իմ նույն հարազատ մորից,
Որ մանկության ջերմությունն ինձ պարուրեր,
Մայրս իր մետաքսե ձեռքերով ինձ բարուրեր։
Մա՜մ, ուզում եմ ես՝ առաջվա պես օրոր ասես,
Քո անուշ ձայնով սրտիս հետ օրերով խոսես։
Թո՜ղ քեզ ամուր, քեզ ամուր գրկեմ,
Սիրտը իմ կարոտից փրկեմ,
Ինձ համար հոսող արցունքներն աչքերիդ սրբեմ։
Փաթաթվի՜ր ինձ, մա՜մ, քո գրկում ես մանուկ դառնամ,
Աշխարհի չափ ես քեզ սիրում եմ, մա՜մ։
Երնեկ ջուր տայիր առաջվա պես քո նուրբ ափով,
Ինձ մանուկ զգայի, սիրեի քեզ խղճիդ չափով,
Որ խաղայի ես անհոգ քո ծնկներին,
Որ ծնկի ես գայի, խնդրեի՝ մա՜մ, ինձ ների՜ր։
Մա՜մ, ուզում եմ ես՝ առաջվա պես օրոր ասես,
Քո անուշ ձայնով սրտիս հետ օրերով խոսես։
Թո՜ղ քեզ ամուր, քեզ ամուր գրկեմ,
Սիրտը իմ կարոտից փրկեմ,
Ինձ համար հոսող արցունքներն աչքերիդ սրբեմ։
Մա՜մ, ուզում եմ՝ առաջվա պես օրոր ասես,
Քո անուշ ձայնով սրտիս հետ օրերով խոսես։
Թո՜ղ քեզ ամուր, քեզ ամուր գրկեմ,
Սիրտը իմ կարոտից փրկեմ,
Ինձ համար հոսող արցունքներն աչքերիդ սրբեմ։
Փաթաթվի՜ր ինձ, մա՜մ, քո գրկում ես մանուկ դառնամ,
Աշխարհի չափ ես քեզ սիրում եմ, մա՜մ։
